Przeprowadzenie doświadczenia Gilberta nad magnetyzmem indukcyjnym |
|
Następnie trzeba trzymać gwóźdź nieruchomo, aż pręty przestaną się kołysać i będą blisko siebie (do paru milimetrów). Potem trzeba je umieścić nad biegunem magnesu (zobacz rys.) i delikatnie obniżyć do magnesu i jeśli wszystko zostało dobrze wykonane, to pręty powinny się oddalić od siebie 2-3 krotnie. Nie jest to znaczny efekt i, w przeciwieństwie do powyższej ilustracji Gilberta, pręty będą w pozycji równoległej nie tworząc katą. Kiedy pręty zostaną odsunięte, to zaczną się razem ponownie poruszać i eksperyment może być powtórzony. Następny rozdział: Magnetyzm po Gilbercie do 1820 roku Powrót do spisu treściAutor i kurator: Dr. David P. Stern Jan Motyka, były student slawistyki Uniwersytetu Sląskiego, a obecnie zamieszkały w Stanach Zjednoczonych przetłumaczył (w wielkim pośpiechu) tę stronę na język polski. Ewentualne uwagi co do przekładu, a nawet braku znaków diakrytycznych, lub właściwego użycia terminologii proszę kierować na: e-mail: jmotyka_(malpa)excite.com , (jmotyka_(malpa)excite.com), by mogły być skorygowane. Last updated 20 November 2003 |